آسیب‌شناسی تفاخر (قرآن)خودستایی، مباهات و فخرفروشی بر یکدیگر را تفاخر گویند. قرآن کریم از تفاخر نهی فرموده و آثار مخرب آن را ذکر کرده است. ۱ - آثار تفاخر۱.۱ - سرگرم شدن به امور بیارزشفخرفروشی و مباهات، سبب سرگرم شدن به امور بی ارزش می‌باشد: الهـیکم التکاثر• حتی زرتم المقابر. «لهو»، ریشه «الهی» به چیزی گفته می‌شود که انسان را به خود مشغول کرده و از امر مهم بازدارد. ). ۱.۲ - روی آوردن به رفتار متکبرانهروحیه فخرفروشی، باعث روی آوردن به رفتار متکبرانه می‌شود: و لاتصعر خدک للناس و لاتمش فی الارض مرحا ان الله لا یحب کل مختال فخور. ۱.۳ - سرمستیتفاخر، باعث سرمستی انسان می‌گردد: ... و لاتفرحوا بما ءاتـیکم و الله لایحب کل مختال فخور. (نهی از سرمستی «لاتفرحوا» و به دنبال آن تعلیل «لایحب کل مختال فخور» می‌تواند به این نکته اشعار داشته باشد که خیال اندیشی و فخرفروشی، با سرمستی، رابطه متقابل دارد. همچنین تفاخر می‌تواند از عوامل فرح و سرمستی باشد. ). ۲ - پانویس
۳ - منبعمرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۲، ص۴۷۶، برگرفته از مقاله «آسیب‌شناسی اخلاقی». |